Divlji kesten

Cvast divljeg kestena Klasifikacija

Carstvo Plantae Razdeo Magnoliophyta Podtip Klasa Magnoliopsida Potklasa Red Sapindales Podred Familija Hippocastanaceae Potfamilija Tribus Rod Aesculus Vrsta Aesculus hippocastanum

Divlji kesten ili lat. Aesculus hippocastanum je listopadno drvo iz porodice (Hippocastanaceae). Iako naziv može zavarati, nije srodan sa pitomim kestenom.

Opis biljke

Raste kao drvo visoko i do 30 m, sa gustom lepo zaobljenom krunom. Listovi su prstasto složeni od pet do sedam sedećih, elipsasto izduženih i po obodu testerastih listića. Cvetovi su sakupljeni u metličaste, krupne i uspravne cvasti. Plod je kožasta, bodljikava, okrugla, zelena čahura u kojoj su smeštena obično dva krupna semena. Seme je vrlo lepe kestenjaste boje, sjajno kao da je lakirano, a ukus mu je gorak i neprijatan. Seme se može koristiti za ishranu životinja (lat. aescare, escarе= jesti; gr. hippos = konj, od davnina je ovo seme korišćeno kao lek za emfizem konja).

Droga i hemijski sastav

Od kestena se upotrebljavaju: kora, listovi, cvetovi i seme. Listovi sadrže glikozide, tanin i smolu. Semena su bogata skrobom (40-60%), saponinom (5-8%), uljem (5-8%), belančevinama, glikozidima, taninima, vitaminima (B, C, K i P) i gorkim materijama.

Lekovito dejstvo

Kora se u narodu upotrebljava za lečenje smetnji u varenju, protiv groznice (zbog gorčine) i prehlade, a i protiv izvesnih kožnih oboljenja. Ranije se koristila za štavljenje koža i za bojenje vunenih tkanina. Semena se upotrebljavaju kao lek protiv hemoroida i dijareje. Cvet se upotrebljava kao narodni lek za jačanje, protiv proliva i protiv pega na licu.

Literatura

• Gostuški,R: Lečenje lekovitim biljem, Narodna knjiga, Beograd, 1979.
• Grlić, Lj: Enciklopedija samoniklog jestivog bilja, August Cesarec, Zagreb, 1986.
• Jančić, R: Lekovite biljke sa ključem za određivanje, Naučna knjiga, Beograd, 1990.
• Jančić, R: Botanika farmaceutika, Službeni list SCG, Beograd, 2004.
• Jančić, R: Sto naših najpoznatijih lekovitih biljaka, Naučna knjiga, Beograd, 1988.
• Kojić, M, Stamenković, V, Jovanović, D: Lekovite biljke jugoistične Srbije, ZUNS, Beograd 1998.
• Marin, P, Tatić, B: Etimološki rečnik, NNK Internacional, Beograd, 2004.
• Mindel, E: Vitaminska biblija, FaMilet, 1997.
• Stamenković, V: Naše neškodljive lekovite biljke, Trend, Leskovac
• Tucakov, J: Lečenje biljem, Rad, Beograd, 1984.
• Šilić, Č:Atlas drveća i grmlja, ZUNS Sarajevo i ZUNS Beograd, 1990.

Snežana Trifunović, dipl. biolog