Skeletni sistem
Evolucija skeletnog sistema
Tokom evolucije životinja skelet se javlja počev od najranijih, jednoćelijskih životinja pa sve do najsloženijih kičmenjaka. Prema položaju razlikuju se dva osnovna tipa skeleta: unutrašnji (endoskelet) i spoljašnji (egzoskelet).
Sunđeri i dupljari imaju skelet izgrađen od iglica različitih oblika i boja. Kod korala iglice se mogu spojiti u jedinstven skelet i nagraditi strukture u obliku razgranatog stabla (pr. crveni korali) ili čitava ostrva.
Kod većine puževa i školjki je u obliku ljušture u koju se po potrebi uvlači čitavo telo. Spoljašnji skelet zglavkara je čvrst oklop koji pokriva telo i noge.
Hordati imaju unutrašnji skelet koji je u toku evolutivnog razvoja prošao kroz tri faze: vezivnu, hrskavičavu i koštanu. Vezivni skelet je horda prisutna kod kopljače (amfioksus) u obliku elastičnog štapića. Kičmenjaci imaju mnogo čvršći skelet. Hrskavičav skelet je odlika najnižih vodenih kičmenjaka (ajkule, raže) dok ostali kičmenjaci, počev od košljoriba, imaju koštani skelet. Kod kopnenih kičmenjaka obrazuje se koštani skelet koji je mnogo čvršći i time pogodniji za vazdušnu sredinu. Koštani skelet se sastoji od velikog broja delova (kosti) koji su uglavnom pokretno zglobljeni.
|
Tekst nije završen - radovi su u toku
|
