Lav
Lavovi su zbog svoje snage i žestine osvojili titulu” kralja životinja”. Crteži i skulpture lavova rađeni su u starom Egiptu, Asiriji, Indiji i Kini, čak su ukrašavali i zidove pećina u Evropi iz vremena od pre 32000 godina.
Sadržaj
Rasprostranjenje i stanište
- Južna Sahara do južne Afrike, izuzev pojasa prašuma u Kongu; Indija.
- Naseljava različita staništa, od savana sa raštrkanim šumarcima istočne Afrike do peskovitih u pustinji Kalahari.
Ishrana
Lavovi se pretežno hrane papkarima i kopitarima kao što su gazele, antilope, zebre, žirafe, divlje svinje, kao i mladunci krupnih životinja poput slonova i nosoroga.
Građa
Kao i ostali pripadnici porodice mačaka, lav ima gipko mišićavo telo sa dubokim grudnim košem. Kratka i snažna lobanja i vilica su prilagođeni za usmrćivanje i razdiranje krupnog plena. Brzi su i pri pronalaženju plena oslanjaju se na svoja čula: vid i sluh. Mužjaci su izrazito krupniji od ženki.
Razmnožavanje
Ženke su polno zrele sa oko 36-46 meseci i nakon bremenitosti od 100 do 119 dana, rađaju 2-4 mladunca.
Dužina života: Lavovi žive oko 18 godina.
Socijalno ponašanje
Lav je društvena životinja. Čopor je jedinica društvenog života, sastavljena od3 do 10 odraslih ženki, njihovog potomstva, i zajednice 2-3 odrasla mužjaka. Teritorija jednog čopora obuhvata prostor od 20 do 500 kvadratnih kilometar, zavisno od veličine čopora. Kod lavova, oba pola brane teritoriju. Mužjaci brane spoljašnje granice, patroliraju obodom, ostavljajući ženke da obezbeđuje njen središnji deo od upada uljeza. Mužjaci obeležavaju teritoriju rikom i mirisnim oznakama, urinom. Lavovi međusobno komuniciraju rikom. Oni riču noću, kda je vazduh miran, a oni kontrolišu teritoriju. Za lavice, rika predstavlja umirujuć zvuk.
Status zaštite
Lav se nalazi na IUCN listi i tretira se kao ranjiva vrsta, sa brojnošću koja opada zbog gubitka staništa.
Literatura
- Skripta za studente biologije iz Anatomije i sistematike kičmenjaka
- Madonald, D.: The Encyclopedia Of Mammals, Andromeda Oxford Limited
