Vučji jezik
Vučji jezik je predstavnik familije orhideja (Orchidaceae) i poznat je pod latinskim nazivom Coeloglossum viride (L) Hartman. Spada u kategoriju planinskih biljaka. Cveta od maja do avgusta.
Taksonomija
- carstvo: Plantae
- razdeo: Magnoliophyta
- red: Asparagales
- familija: Orchidaceae
- rod: Coeloglossum
Morfologija
Krtole ove vrste su izdužene, blago spljoštene, poseduju nežno korenje. Većinom su dvorežnjevite ili trorežnjevite, a retko su nedeljene. Stabljike su 6 - 20 cm visoke, pri osnovi sa dva priljubljena lista u vidu rukavaca. Cvast je klasolika, rastresita, izdužena ili valjkasta. Cvetovi su mali i sa slabim mirisom. Obično su zelenkastožuti ili jarko zeleni, a ređe crvenkasti. Brakteje su duge kao cvetovi ili nešto duže od njih. Prašnici su crvenkasti.
Ekologija
Vučji jezik ima široku valencu u odnosu na geološku podlogu i tipove tla. Najpovoljnija podloga za razvoj ove vrste je ona na kojoj se nalazi veliki procenat humusa i čija pH vrednost varira između 5,5 i 6,5. Srednje godišnje temperature na staništima populacija ove vrste najčešće variraju između 2 i 6 stepeni celzijusa. Većina populacija se ne nalazi sklonjena od direktne svetlosti, pa tako ovu vrstu možemo smatrati poluskiofilno-heliofitnom. Planinske populacije ove vrste su dobro prilagođene na fiziološku sušu. Vučji jezik je rasprostranjen od Kavkaza i Male Azije, preko umerenog dela Evrope do Sibira i Severne Amerike.
Literatura
1. Kojić M., Pekić S., Dajić Z.: Botanika, Izdavačka kuća Draganić, Beograd, 2004.
2. Domac R.: Osnovi sistematske botanike, PMF, Zagreb, 1964.
3. Jakovljević S.: Opšta botanika, Naučna knjiga, Beograd, 1960.
4. Suvorov V. V.: Botanika, Kolos, Moskva, 1961.
5. Dajić Z., Ljubojević L. i drugi: Praktikum iz morfologije i sistematike biljaka, Izdavačka kuća Draganić, Beograd, 2004.
6. Tatić B., Blečić V.: Sistematika i filogenija viših biljaka, Zavod za udžbenike i nastavna sredstva, Beograd, 2002.
