Razlika između izmena na stranici „Apoptoza”
| Red 1: | Red 1: | ||
'''Apoptoza''' (gr. ''apo+pto'' = opadanje lišća; ''apoptosis'' = raspadanje) ili programirana ćelijska smrt je deo [[ćelijski ciklus|životnog ciklusa ćelije]] koji omogućava normalan razvoj organizma. Prvi put su je opisali Glucksman i Saunders 50-tih godina XX veka. Stalan broj ćelija u organizmu održava se zahvaljujući dinamičkoj ravnoteži dva suprotna procesa: [[ćelijska deoba|ćelijskoj deobi]] i ćelijskoj smrti. Da je jedan je od najproučavanijih procesa u višećelijskim organizmima govori podatak o broju naučnih radova posvećenih apoptozi, oko 10.000 za 10 godina. Apoptoza se odvija kako u normalnim fiziološkim uslovima (embriogeneza, diferencijacija, razvoj i regulacija imunog sistema) tako i u patološkim stanjima (delovanjem patoloških faktora ili mehaničkih povreda). | '''Apoptoza''' (gr. ''apo+pto'' = opadanje lišća; ''apoptosis'' = raspadanje) ili programirana ćelijska smrt je deo [[ćelijski ciklus|životnog ciklusa ćelije]] koji omogućava normalan razvoj organizma. Prvi put su je opisali Glucksman i Saunders 50-tih godina XX veka. Stalan broj ćelija u organizmu održava se zahvaljujući dinamičkoj ravnoteži dva suprotna procesa: [[ćelijska deoba|ćelijskoj deobi]] i ćelijskoj smrti. Da je jedan je od najproučavanijih procesa u višećelijskim organizmima govori podatak o broju naučnih radova posvećenih apoptozi, oko 10.000 za 10 godina. Apoptoza se odvija kako u normalnim fiziološkim uslovima (embriogeneza, diferencijacija, razvoj i regulacija imunog sistema) tako i u patološkim stanjima (delovanjem patoloških faktora ili mehaničkih povreda). | ||
| + | [[Slika:Apoptoza-celije.jpg|331 px|d|mini|Faze apoptoze]] | ||
==Oblici ćelijske smrti== | ==Oblici ćelijske smrti== | ||
Ćelijski ciklus se završava: | Ćelijski ciklus se završava: | ||
Izmena na datum 3. avgust 2010. u 20:57
Apoptoza (gr. apo+pto = opadanje lišća; apoptosis = raspadanje) ili programirana ćelijska smrt je deo životnog ciklusa ćelije koji omogućava normalan razvoj organizma. Prvi put su je opisali Glucksman i Saunders 50-tih godina XX veka. Stalan broj ćelija u organizmu održava se zahvaljujući dinamičkoj ravnoteži dva suprotna procesa: ćelijskoj deobi i ćelijskoj smrti. Da je jedan je od najproučavanijih procesa u višećelijskim organizmima govori podatak o broju naučnih radova posvećenih apoptozi, oko 10.000 za 10 godina. Apoptoza se odvija kako u normalnim fiziološkim uslovima (embriogeneza, diferencijacija, razvoj i regulacija imunog sistema) tako i u patološkim stanjima (delovanjem patoloških faktora ili mehaničkih povreda).
Oblici ćelijske smrti
Ćelijski ciklus se završava:
- ili deobom ćelije na dve kćerke ćelije, kroz koje ćelija produžava svoje trajanje
- ili starenjem i umiranjem.
Ćelije umiru kako tokom embriogeneze, morfogeneze i metamorfoze tako i unutar tkiva i organa u odraslom organizmu. U odraslom organizmu ćelije se razlikuju morfološki, po funkcijama koje obavljaju, a takođe i po fiziološkoj starosti. Iako sve potiču od jedne, oplođene jajne ćelije, u zavisnosti od tkiva i organa kojima pripadaju stare i umiru različitom brzinom i na različite načine.
Razlikuju se dva osnovna načina ćelijskog umiranja:
- nekroza (gr. necrosis = izumrlost),ispoljava se u nepovoljnim uslovimakada su ćelije izložene patološkim faktorima ili mehaničkim povredama
- apoptoza koja se odvija u povoljnim uslovima tokom npr. embriogeneze ili regeneracije tkiva, mada se može odvijati i u uslovima akutne infekcije ili hroničnih bolesti
|
Tekst nije završen - radovi su u toku
|
