Razlika između izmena na stranici „Diferencijacija”
| Red 1: | Red 1: | ||
'''Diferencijacija''' je proces u toku ontogenetskog razvića kojim se ćelije ili grupe [[ćelija]] menjaju morfološki i fiziološki čime se specijalizuju ѕa obavljanje određene funkcije. Dešava se isključivo u živim sistemima i njime se postiže raznovrsnost oblika, strukture i funkcije. Inicijalne ćelije su embrionalne ili [[meristemske ćelije]], a ćelije koje nastaju od njih su najčešće složenije i sa smanjenom sposobnošću deobe. Kako proces diferencijacije odmiče i ćelija se približava završnom, [[A|adultnom]] obliku ona gubi mnoge opšte osobine među kojima i sposobnost deobe i postaje usko specijalizovana. | '''Diferencijacija''' je proces u toku ontogenetskog razvića kojim se ćelije ili grupe [[ćelija]] menjaju morfološki i fiziološki čime se specijalizuju ѕa obavljanje određene funkcije. Dešava se isključivo u živim sistemima i njime se postiže raznovrsnost oblika, strukture i funkcije. Inicijalne ćelije su embrionalne ili [[meristemske ćelije]], a ćelije koje nastaju od njih su najčešće složenije i sa smanjenom sposobnošću deobe. Kako proces diferencijacije odmiče i ćelija se približava završnom, [[A|adultnom]] obliku ona gubi mnoge opšte osobine među kojima i sposobnost deobe i postaje usko specijalizovana. | ||
| − | Svaki organizam je [[klon]] ćelija potomaka jedne jedine ćelije - oplođene jajne | + | Svaki organizam je [[klon]] ćelija potomaka jedne jedine ćelije - oplođene [[jajne ćelij]]e. Zato su sve njegove ćelije genetički identične, a razlike u njihovom [[fenotip]]u nastaju u toku procesa diferencijacije. Proces tokom razvića kojim od zigota nastaje veliki broj različitih vrsta ćelija naziva se citodiferencijacija. Proces kojim diferencijacijom ćelija nastaju tkiva je [[histogeneza]]. |
Održanje ćelije u diferenciranom stanju omogućava ćelijska memorija. Mehanizmi ćelijske memorije mogu biti: | Održanje ćelije u diferenciranom stanju omogućava ćelijska memorija. Mehanizmi ćelijske memorije mogu biti: | ||
Izmena na datum 10. jun 2009. u 20:40
Diferencijacija je proces u toku ontogenetskog razvića kojim se ćelije ili grupe ćelija menjaju morfološki i fiziološki čime se specijalizuju ѕa obavljanje određene funkcije. Dešava se isključivo u živim sistemima i njime se postiže raznovrsnost oblika, strukture i funkcije. Inicijalne ćelije su embrionalne ili meristemske ćelije, a ćelije koje nastaju od njih su najčešće složenije i sa smanjenom sposobnošću deobe. Kako proces diferencijacije odmiče i ćelija se približava završnom, adultnom obliku ona gubi mnoge opšte osobine među kojima i sposobnost deobe i postaje usko specijalizovana.
Svaki organizam je klon ćelija potomaka jedne jedine ćelije - oplođene jajne ćelije. Zato su sve njegove ćelije genetički identične, a razlike u njihovom fenotipu nastaju u toku procesa diferencijacije. Proces tokom razvića kojim od zigota nastaje veliki broj različitih vrsta ćelija naziva se citodiferencijacija. Proces kojim diferencijacijom ćelija nastaju tkiva je histogeneza.
Održanje ćelije u diferenciranom stanju omogućava ćelijska memorija. Mehanizmi ćelijske memorije mogu biti:
- citoplazmatski
- autokrini
- nukleusni
Literatura
- Ćurčić, B: Razviće životinja, Naučna knjiga, Beograd, 1990.
- Mariček,Magdalena; Ćurčić,B; Radović,I: Specijalna zoologija, Naučna knjiga, Beograd, 1996.
- Milin J. i saradnici: Embriologija, Univerzitet u Novom Sadu, 1997.
- Pantić, V:Biologija ćelije, Univerzitet u Beogradu, Beograd, 1997.
- Pantić, V: Embriologija, Naučna knjiga, beograd, 1989.
- Popović S: Embriologija čoveka, Dečije novine, Beograd, 1990.
- Trpinac, D: Histologija, Kuća štampe, Beograd, 2001.
- Šerban, M, Nada: Pokretne i nepokretne ćelije - uvod u histologiju, Savremena administracija, Beograd, 1995.
