G
Gen je deo DNK koji nosi informciju za sintezu jednog ili više proteinskih molekula. Prosečna dužina gena je od 400 do 1800 nukleotidnih parova. Gen eukariota se sastoji od kodirajućih regiona egzona i nekodirajućih umetnutih sekvenci introna. Kod prokariota geni ne sadrže introne.
Generacija je period razvića organizma od obrazovanja zigota do sticanja polne zrelosti kada taj organizam postaje sposoban da daje potomstvo.
Genski lokus - mesto na hromozomu gde se nalazi gen.
Genetički kod - tripleti nukleotida na DNA koji prenose informaciju za specifični redosled aminokiselina u sintezi proteina. Jezik za prenošenje genetičke poruke od DNK(gena) do proteina naziva se genetička šifra(kod), a sadržana je u redosledu baza na lancu DNK. Njegova je jedinica niz od tri nukleotida (triplet) DNK i on se u celini komplementarno prenosi na i-RNK (koja umesto timina ima uracil). Svaki triplet na i-RNK je kodon za jednu aminokiselinu, a niz međusobno povezanih aminokiselina čini polipeptidni lanac (protein).
Glioksizomi - vidi peroksizomi
Goldžijev kompleks se sastoji iz spljoštenih paralelno postavljenih krupnih vezikula (kao naslagani tanjiri) od kojih se odvajaju sitnije vezikule koje sadrže proizvodi lučenja ove organele. Uloga mu je u dozrevanju, obeležavanju i usmeravanju kretanja molekula ka tačnom odredištu u ćeliji: ka lizozomima, van ćelije (sekretorna uloga), ka ćel. membrani.
Gustina populacije – kvantitativni izraz veličine populacije u odnosu na jedinicu prostora (površina ili zapremina). Iskazuje se brojem jedinki ili biomasom. Biomasa se koristi kada jedinke nisu iste veličine, a može se iraziti sirovom ili suvom težinom jedinki po jedinici prostora. Postoji opšta gustina populacije (izražena srednjom vrednosti broja jedinki (biomase) na jedinicu čitavog biotopa u kome datra populacija živi) i ekološka gustina populacije (izražena u odnosu na jedinicu stvarno naseljenog prostora).
