Langerhansova ostrvca

Langerhansova ostrvca (obeležena strelicama)

Langerhansova ostrvca su oblasti u tkivu pankreasa u kojima su grupisane endokrine ćelije koje sintetišu hormone. Ime su dobila po jednom studentu medicine koji ih je prvi put uočio 1869. g. Prečnik se kreće od 0,1 do 0,2 mm. Sastoje se od ćelija grupisanih u nepravilne trake i kapilara koji se između njih prostiru. Na preparatima pankreasa, koji se posmatraju pod svetlosnim mikroskopom, uočavaju se kao ovalne grupe ćelija koje su bledo obojene u odnosu na okolne ćelije (egzokrini deo pankreasa).

Vrste ćelija

Endokrine oblasti pankreasa sastoje se iz pet tipova ćelija:

• alfa-ćelije ili A-ćelije
• beta-ćelije ili B-ćelije
• delta-ćelije ili D-ćelije
• PP-ćelije
• E-ćelije, kojih najverovatnije u pankreasu čoveka nema.

U toku embrionalnog razvića čoveka ne nastaju svi tipovi ćelija istovremeno već se prvo javljaju A-ćelije, zatim D-ćelije, B-ćelije i na kraju PP-ćelije. Pojedini tipovi ćelija se međusobno povezuju gradeći funkcionalne podjedinice Langerhansovog ostrvca. Raspored ćelija u ostrvcu je promenljiv mada se najčešće na njegovoj periferiji nalaze A-ćelije u vidu prstena, između njih su ubačene pojedinačne D-ćelije, dok se u sredini uglavnom nalaze B-ćelije. PP-ćelije se ne nalaze u svakom ostrvcu, a tamo gde ih ima zauzimaju periferni položaj.

A-ćelije

Imaju višeugaoni oblik i okruglo jedro. Sekretorne granule su skoncentrisane u delu koji je okrenut ka kapilaru i sadrže glukagon. Egzocitozom se hormon glukagon izlučuje u [K|[kapilar]]. A-ćelije se povezuju kako međusobno tako i sa D-ćelijama i tako grade funkcionalne podjedinice.

B-ćelije

Najbrojnije se među svim ćelijama ostrvaca. Jedro im je često sa poliploidnim brojem hromozoma.