Razlika između izmena na stranici „Onkogeni virusi”
| Red 1: | Red 1: | ||
| + | [[Slika:Sv40 big.gif|212px|d|mini|[[Simian virus]] (SV40)]] | ||
'''Onkogeni virusi ''' (tumorski virusi) mogu da izazovu transformaciju (preobražaj, promenu) ćelija domaćina koja se ogleda u tome što one počinju neograničeno da se razmnožavaju. Prvi koji je ukazao na vezu između malignih bolesti i virusa bio je [[Peyton Rous]] (1911), koji je ustanovio da se sarkom kod pilića prenosi infektivnim putem. | '''Onkogeni virusi ''' (tumorski virusi) mogu da izazovu transformaciju (preobražaj, promenu) ćelija domaćina koja se ogleda u tome što one počinju neograničeno da se razmnožavaju. Prvi koji je ukazao na vezu između malignih bolesti i virusa bio je [[Peyton Rous]] (1911), koji je ustanovio da se sarkom kod pilića prenosi infektivnim putem. | ||
| Red 7: | Red 8: | ||
*''' maligni''' koji napadaju i uništavaju susedna tkiva, i označavaju se kao [[kancer]]. | *''' maligni''' koji napadaju i uništavaju susedna tkiva, i označavaju se kao [[kancer]]. | ||
==Klasifikacija== | ==Klasifikacija== | ||
| − | Klasifikacija onkogenih virusa izvršena je prema nukleinskoj kiselini koju sadrže i prema biofizičkim osobinama. DNK tumorski virusi se umnožavaju u ćeliji svog prirodnog domaćina ali u njemu retko vrše transformaciju i nastanak tumora. Isti ti virusi ne mogu da se umnožavaju u nekom drugom domaćinu, ali zato u određenim uslovima mogu u njemu da izazovu pojavu tumora. Onkogeni RNK virusi, za razliku od DNK virusa, izazivaju pojavu tumora kod svojih prirodnih domaćina. | + | Klasifikacija onkogenih virusa izvršena je prema nukleinskoj kiselini koju sadrže i prema biofizičkim osobinama. DNK tumorski virusi se umnožavaju u ćeliji svog prirodnog domaćina ali u njemu retko vrše transformaciju i nastanak tumora. Isti ti virusi ne mogu da se umnožavaju u nekom drugom domaćinu, ali zato u određenim uslovima mogu u njemu da izazovu pojavu tumora. Tako [[SV40 virus]] se replikuje u ćelijama svog domaćina [[Rhesus majmun]]a, ali ne izaziva tumore, dok se u ćelijama glodara ne može umnožavati ali dovodi do njihove transformacije. Onkogeni RNK virusi, za razliku od DNK virusa, izazivaju pojavu tumora kod svojih prirodnih domaćina. |
*'''[[DNK virusi]]''' se klasifikuju u pet familija: | *'''[[DNK virusi]]''' se klasifikuju u pet familija: | ||
**[[Papovaviridae]], | **[[Papovaviridae]], | ||
Izmena na datum 3. maj 2009. u 20:51
Onkogeni virusi (tumorski virusi) mogu da izazovu transformaciju (preobražaj, promenu) ćelija domaćina koja se ogleda u tome što one počinju neograničeno da se razmnožavaju. Prvi koji je ukazao na vezu između malignih bolesti i virusa bio je Peyton Rous (1911), koji je ustanovio da se sarkom kod pilića prenosi infektivnim putem.
Danas su brojni virusi poznati kao etiološki faktori u razvoju tumora kod životinja. Nekoliko tipova virusa povezani su sa malignim tumorima ljudi. Procenjuje se da su virusi odgovorni za oko 20% humanih malignih tumora.
Tumori mogu biti:
- benigni kada formirana masa ćelija ostaje na jednom mestu i ne napada druga tkiva, pa ih je lako hirurški odstraniti.
- maligni koji napadaju i uništavaju susedna tkiva, i označavaju se kao kancer.
Klasifikacija
Klasifikacija onkogenih virusa izvršena je prema nukleinskoj kiselini koju sadrže i prema biofizičkim osobinama. DNK tumorski virusi se umnožavaju u ćeliji svog prirodnog domaćina ali u njemu retko vrše transformaciju i nastanak tumora. Isti ti virusi ne mogu da se umnožavaju u nekom drugom domaćinu, ali zato u određenim uslovima mogu u njemu da izazovu pojavu tumora. Tako SV40 virus se replikuje u ćelijama svog domaćina Rhesus majmuna, ali ne izaziva tumore, dok se u ćelijama glodara ne može umnožavati ali dovodi do njihove transformacije. Onkogeni RNK virusi, za razliku od DNK virusa, izazivaju pojavu tumora kod svojih prirodnih domaćina.
- DNK virusi se klasifikuju u pet familija:
- RNK virusi su svrstani u jednu familiju:
- Retroviridae, subfamiliju Oncovirinae.
Literatura
- Diklić Vera: Prionska oboljenja CNS, Beograd
- Džouns S, van Lun B (2002): Genetika za početnike, Hinaki, Beograd
- Krstić, Lj. (2003): Čovek i mikrobi, Izdavačka kuća Draganić, Beograd
- Pavlović D: Prionske bolesti, Beograd
- Šerban Nada (2001): Ćelija - strukture i oblici, ZUNS, Beograd
- Radulović, Š. (1998):Mikrobiologija sa epidemiologijom, ZUNS, Beograd
- Ridli M (2001): Genom, Plato, Beograd
