Torbari

Torbari (Marsupialia) su sisari koji imaju par koštanih nastavaka na preponskim kostima između kojih je razapeta duplikatura od kože u obliku torbe (marsupium) u kojoj se dovršava razviće mladunaca koji se rađaju sićušni i potpuno bespomoćni.

Uvod

U ranijoj geološkoj prošlosti, u mezozoiku i početkom tercijera, torbari su bili rašireni skoro po celoj Zemljinoj površini. Fosilni dokazi, koje je prvi put objavio istraživač Spechtt (1982), ne podržavaju dosadašnje uobičajeno mišljenje da su torbari primitivni preci placentalnih sisara. Obe glavne grane stabla sisara divergiraju približno u isto vreme, sa jednog mesta, krajem mezozoika. Od samog početka vladala je kompeticija među njima.

Placentalni sisari su potisnuli torbare u većini predela, jedino su se u Južnoj Americi uspeli održati oposumi i oposumski pacovi, i do današnjih dana opstaju. U Australiji, koja se još u kredi odvojila od ostalog kopna, placentalni sisari nisu doprli, te su torbari, pored Monotremata predstavljali jedine starosedeoce sisara i potpuno dominirali. Izolovanost Australijskog kontinenta doprinela je očuvanju i adaptivnoj radijaciji torbara.

Pošto su se placentalni sisari počeli naglo razvijati tek početkom tercijera, a zbog geografske izolacije nisu mogli naseliti Australiju, torbari su se tamo održali i razvijali, sve do današnjih dana. Prilagodili su se na raznovrsne uslove života, a nemajući nadmoćnijih neprijatelja, ove životinje su razvile mnogobrojne forme i naselile raznovrsna životna staništa. Svojim izgledom torbari vrlo podsećaju na pojedine placentalne sisare i popunjavaju iste ekološke niše. Tako su poznati: torbarski miš, torbarski vuk, torbarska krtica, torbarska veverica... Placentalni sisari prisutni na ovom području su nedavno doseljeni, kao npr. pripadnici reda glodara ).

Literatura

• [www.prvabeogim.edu.yu]